lunes, 20 de abril de 2009

En 1815, os reinos vencedores de Napoleón reuníronse no Congreso de Viena para establecer as formas políticas do Antigo Réxime e modificaron o trazado das fronteiras europeas baseándose en tres principios: o lexetimisno, o absolutismo e o equilibrio internacional.
A partir desta restauración apareceron novos reinos.

A unificación italiana

Tras o Congreso de Viena, Italia quedou dividida en sete estados, os cales estaban gobernados polo Papa, por Austria, polos príncipes austríacos... Aínda así o desexo de formar unha única nación estaba moi estendido.

Nas revolucións de 1820, 1830 e 1848 os liberais intentaron eliminar o absolutismo para facilitar a unificación, pero fracasaron. Só lograron establecer unha monarquía constitucional en Piemonte-Sardeña con Vítor Manuel II . A partir de ahí, a unificación levouse a cabo en torno a este reino, que estivo dirisido polo presidente do seu goberno, Camilo Benso (conde de Cavour).

En 1861 creouse o reino de Italia que dominaba toda a península menos Venecia e Roma, ata 1866 e 1870.


Vítor Manuel II. Último rei de Cerdeña-Piamonte e primer rei de Ialia (Turín, 1820-Roma 1878). Accedeu ó Trono sardo-piamontés en 1849, ó abdicar seu pai Carlos Alberto tras fracaser no intento de eliminar a influencia austríaca en Italia e abrie o camiño pra a unificación peninsular.



Camilo Benso, conde de Cavour (Turín, 10 de agosto de 1810- 6 de xuño de 1861), foi un político e estadista da Italia anterior á unificación.




Páxinas consultadas na web:

Para ampliar a información, hai outras páxinas que fun vendo mentres facía o traballo e que son de interese, como por exemplo:

No hay comentarios: